Jouw Roots
Sinds een jaartje ben ik meer bezig met mijn identiteit en waar ik vandaan kom, merk ik. Misschien komt het door mijn leeftijd (34), misschien door bepaalde ervaringen. But I like it! Ik ben opeens meer aan het lezen over India, oude Indiase films terug aan het kijken wat mij vervult met nostalgie, aan het nadenken over de reis van mijn voorouders van India naar Suriname en van Suriname naar Nederland, dieper aan het ingaan op yoga en mediatie enzovoorts. Ik ben ontzettend trots op mijn roots, en tegelijkertijd ook een beetje in de war. Waar hoor ik eigenlijk bij? Als ik dit zeg of doe ben ik te ‘Nederlands’, als ik dat zeg of doe ben ik te ‘Hindoestaans. Really??
Ik ben hierdoor ook gaan nadenken over de mensen van allerlei culturele achtergronden, die ik coach. Mensen vertellen aan mij wat hun dwars zit, de gebeurtenis die onlangs of lang geleden heeft plaatsgevonden die ze niet kunnen loslaten, de alledaagse problemen zoals in de opvoeding enzovoorts. En daar focussen we ons dan ook op. Tegelijkertijd zie ik wel iemand tegenover mij zitten, met een niet-Nederlandse uiterlijk, een niet-Nederlands accent en een niet-Nederlands temperament. Beautiful! Maar dat komt niet altijd ter sprake en dat hoeft ook natuurlijk niet. Maar zo oprecht geïnteresseerd als ik ben en de diepere laag opzoek, denk ik aan de soms letterlijke reis die hij/zij heeft moeten afleggen om hier bij mij aan tafel te komen. En of diegene zich geaccepteerd voelt in Nederland. En hoe erg diegene zijn/haar familie en warme klimaat van het thuisland wel niet moet missen. Ook dat hoort namelijk allemaal bij iemands verhaal. Daarom probeer ik er dus wél naar te vragen (als ik aanvoel dat dat kan). Want voor veel mensen is het toch mooi om vrijuit over je eigen roots te kunnen praten? Misschien zijn zij wel net zoveel met hun identiteit bezig als ik!

